พระปรมาภิไธย (พระมหากษัตริย์ไทย)

พระปรมาภิไธย (พระ+ปรม+อภิไธย แปลว่า ชื่ออันประเสริฐยิ่ง) [1] หมายถึง พระนามของพระมหากษัตริย์ราชเจ้า ตามที่จารึกในพระสุพรรณบัฏ หลังจากที่ได้มีพระราชพิธีบรมราชาภิเษกแล้ว ซึ่งเกิดขึ้นเป็นครั้งแรกในสมัยรัชกาลที่ 1 และใช้มาจนถึงพระมหากษัตริย์พระองค์ปัจจุบัน

แหล่งที่มา

WikiPedia: พระปรมาภิไธย (พระมหากษัตริย์ไทย) http://vajirayana.org/%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%... http://vajirayana.org/%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%... http://www.royin.go.th/th/knowledge/detail.php?ID=... http://www.royin.go.th/th/knowledge/detail.php?ID=... http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2459/A/... http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2489/A/... http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2539/B/... http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2562/B/... http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2562/B/... http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2562/B/...